Nowy ADR 2019-2021
Umowa ADR 2019-2021 - zmiany w przepisach
Od 1 stycznia 2019 r. funkcjonuje Umowa europejska ADR, dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych w wydaniu 2019–2021.
W Polsce zaczęła obowiązywać po ogłoszeniu jej tekstu w Dzienniku Ustaw, czyli od 26 kwietnia.
Poniżej przedstawiamy wykaz podstawowych zmian Umowy ADR 2019-2021
Przepisy ogólne
W funkcjonującym obecnie wyłączeniu całkowitym, wynikającym z charakteru operacji transportowych, usunięto podpunkt odnoszący się do przewozu maszyn lub urządzeń zawierających towary niebezpieczne w podzespołach lub w wyposażeniu. Obecnie powinny być one zaklasyfikowane do numeru UN 3363 Towary niebezpieczne w urządzeniach lub Towary niebezpieczne w przyrządach. Ich przewóz powinien być zorganizowany zgodnie z warunkami podanymi w przepisach szczególnych 301 oraz 672. Możliwe jest także zaklasyfikowanie do numerów UN, od UN 3537 do UN 3548. Ustalono okres przejściowy na wprowadzenie tego przepisu do 31.12.2022 r.
W przypadku wyłączenia na jednostkę transportową (1.1.3.6), w tabeli ze wskazanymi kategoriami transportowymi, dla kategorii 4, dodano kilka numerów UN oraz określono, że suma poszczególnych towarów nie powinna przekraczać wartości obliczeniowej „1000”. Korzystający z tego wyłączenia powinni podawać w dokumencie przewozowym całkowitą ilość oraz obliczoną wartość towaru dla każdej kategorii transportowej. Natomiast w wyjaśnieniu pojęcia „maksymalna ilość całkowita na jednostkę transportową” w odniesieniu do przedmiotów zmieniono zapis z „masa brutto w kilogramach” na „całkowita masa w kilogramach przedmiotów bez ich opakowania”.
W obowiązkach przewoźnika doprecyzowano, że w przypadku załadunku kontenera na pojazd, w zakresie sprawdzenia stanu ładunku, może on polegać na informacjach zamieszczonych w certyfikacie pakowania kontenera.
Dodano zapis, że uczestnik przewozu, którego działalność obejmuje nadanie (NADAWCA) do przewozu towarów niebezpiecznych, powinien wyznaczyć doradcę do spraw bezpieczeństwa w transporcie - DGSA, przy czym zgodnie z terminem wprowadzonego okresu przejściowego obowiązek ten może być przesunięty aż do 31.12.2022 r.
Klasyfikacja
W dziale 2.1 wprowadzono nową klasyfikację dla przedmiotów zawierających towary niebezpieczne, czyli dla maszyn, aparatur lub innych urządzeń wyposażonych w integralne elementy zawierające jeden lub więcej towarów niebezpiecznych, niezbędnych do funkcjonowania przedmiotu i które nie mogą być usunięte podczas przewozu.
Przebudowano dość zasadniczo rozdział dotyczący Klasy 8 czyli materiały żrące. Zgodnie z nową definicją, materiałami żrącymi są materiały, które poprzez działanie chemiczne powodują nieodwracalne uszkodzenie skóry lub, w wypadku wycieku, uszkodzenia, a nawet zniszczenia, innych towarów lub środków transportu.
Kryteria przypisania do odpowiedniej grupy pakowania, opierające się na obserwacji martwicy nieuszkodzonej skóry, pozostają bez zmian. Wprowadzono natomiast dodatkowo alternatywne metody klasyfikacji: zasadę pomostową oraz metodę obliczeniową.
Jeśli mieszanina nie została zbadana pod kątem działania żrącego na skórę, ale istnieją wystarczające dane dotyczące zarówno poszczególnych komponentów, jak i podobnych zbadanych mieszanin do sklasyfikowania i nadania grupy pakowania mieszaniny, będą one wystarczające do przeprowadzenia procesu klasyfikacji metodą pomostową.
Metoda obliczeniowa opiera się natomiast przede wszystkim na zawartości procentowej poszczególnych komponentów w mieszaninie oraz ich stężeniach granicznych.
Nowa metoda klasyfikowania materiałów żrących może spowodować różnice, zwłaszcza w odniesieniu do grup pakowania, w porównaniu z poprzednim przepisami.
Dla baterii litowych, które nie mogą być ładowane zewnętrznie, w wymaganiach ogólnych dodano nowe warunki, jakie muszą spełniać oraz określono, że producenci i dystrybutorzy baterii powinni udostępniać wyniki przeprowadzanych testów zgodnie z „Podręcznikiem badań i kryteriów”. Dodano również przepis o konieczności oznakowania opakowania zbiorczego zawierającego baterie litowe przewożone zgodnie z warunkami przepisu szczególnego 188.
Wykaz towarów niebezpiecznych
W wypadku towarów, które mają w wykazie ( Tabela A) podane dwie lub więcej nazw przewozowych do wyboru (dla ok. 200 pozycji UN), w dokumencie przewozowym i na oznakowaniu należy wybrać jedną, najbardziej właściwą nazwę.
Jeżeli towar niebezpieczny będzie przewożony w warunkach temperatury kontrolowanej, to zwrot „TEMPERATURA KONTROLOWANA” powinien stanowić część nazwy przewozowej wpisanej do dokumentu przewozowego, o ile nie występował w wykazie ( Tabeli A)
W tabeli A w wykazie towarów niebezpiecznych dodanych zostało 15 nowych pozycji z numeracją od UN 3535 do UN 3548. Większość nowych pozycji obejmuje przedmioty zawierające towary niebezpieczne.
Przepisy dotyczące stosowania opakowań i cystern
Wprowadzono kosmetyczne zmiany w kilku Instrukcjach pakowania, a także dodano 6 nowych instrukcji, opisujących m.in. sposób pakowania przedmiotów zawierających towary niebezpieczne oraz uszkodzonych baterii.
W przepisach szczególnych dotyczących stosowania cystern dodano dwa nowe przepisy: TU42 i TU43.
Procedury nadawcze
W wymaganiach dotyczących oznakowania sztuki przesyłki i umieszczania nalepek ostrzegawczych wprowadzono zapis, że piktogramy GHS, które nie są wymagane przez ADR, mogą pojawić się tylko jako część kompletnej etykiety GHS i nie powinny być umieszczane niezależnie.
Jeśli wśród nowo dodanych pozycji UN znajdą się przedmioty zawierające ciekłe materiały niebezpieczne i mają pozostać w zamierzonym położeniu, to należy je oznakować widocznymi strzałkami kierunkowymi, umieszczonymi co najmniej na dwóch bokach lub bezpośrednio na nieopakowanym przedmiocie.
W opisie wyglądu nalepek ostrzegawczych z numerami klas usunięto zapis o minimalnej 2-mm szerokości linii obrzeża wewnątrz nalepki tworzącej kontur rombu, a linia wewnętrzna równoległa do krawędzi nalepki może przebiegać w odległości około 5 mm (dotychczas równo 5 mm). Wymiary nalepek można zmniejszać proporcjonalnie.
Wzory i opisy nalepek zostały przedstawione w formie czytelnej tabeli.
Nalepki ostrzegawcze zamieszczane na kontenerach, MEGC, MEMU, kontenerach-cysternach i pojazdach powinny być odporne na warunki atmosferyczne i zapewniać trwałe oznakowanie podczas całej podróży.
Przepisy dotyczące dokumentu przewozowego pozostają bez zmian, z wyjątkiem sytuacji korzystania z wyłączenia na jednostkę transportową, kiedy konieczne będzie podawanie wartości obliczonej towaru dla każdej z kategorii transportowej.
Dotychczasowy wzór Instrukcji pisemnych dla kierowcy zgodnych z ADR nie uległ zmianie.
Wymagania konstrukcyjne cystern
W dziale 6.8 wprowadzono kilka zmian odnoszących się m.in. do połączeń spawów, przerywaczy płomienia czy zaworów bezpieczeństwa.
Przepisy dotyczące warunków przewozu
W nowym rozdziale 7.1.7 podano warunki organizacji przewozu dla materiałów wymagających temperatury kontrolowanej, które obecnie stanowią połączenie przepisów szczególnych V8(1) oraz S4, usuniętych z nowego wydania ADR. Zasady te mają zastosowanie dla materiałów samoreaktywnych klasy 4.1, nadtlenków organicznych klasy 5.2 i substancji stabilizowanych przez kontrolowanie temperatury.
Wymagania dodatkowe dotyczące cystern stałych
Przepis o mocowaniu z rozdziału 9.7.3 rozszerzono również na wszelkie ramy nośne stosowane do mocowania urządzenia konstrukcyjnego. Opisano również jakie przyłożone siły statyczne, przy maksymalnym dopuszczalnym obciążeniu, takie mocowanie powinno być zdolne pochłonąć.